အညွာသားတုိ႔ေျပာင္းလဲကုန္လုိ႔

တေန႔သ၌ အညွာသား ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၿကီးသည္ ႏွစ္အတန္ၾကာကတည္းက မေရာက္ျဖစ္ သည့္ ဇာတိနယ္ေျမ ကုိအလြန္အမင္းလြမ္းဆြတ္သျဖင့္ အလည္သြားရန္စီစဥ္ေလ၏၊ ခရီးစဥ္မစမီ ျပင္ဆင္စရာမ်ား ကုိျပင္ၿပီး ထုံးစံအတိုင္း ေရခ်ိဳးခန္း၀င္၏၊
အသားညိဳညိဳ ၀၀ ဖုိင့္ဖုိင့္ မ်က္ႏွာေဖါင္းေဖါင္း၊ ပါးေဇာင္ ကားကားႏွင့္ အညွာသား လယ္ သမား ပုံ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၿကီးသည္ ေရးခ်ိဳးခန္းတြင္းရွိ မွန္ကုိၾကည့္ကာ တစုံတရာ ေတြးၿပီး ပီတိ ျဖစ္ေနေလသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၿကီးသည္ ေရခ်ိဳးရမည္ကုိ္ပင္ ေမ့ေနေလာက္ေအာင္ အေတြး နယ္ထဲေမ်ာပါေန၏၊ အေတြးမ်ားမွာ -----
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၿကီးသည္ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းဘ၀က သားေအးတုိ႔၊ မိေခြးတုိ႔နဲ႕ ရထား လမ္းေဘး မွာ ေျပးလြွားေဆာ့ ကစား ခဲ့သည္မ်ားကုိ စၿမံဳ႕ ျပန္ရင္း ပီတိျဖစ္ေနသည္ လည္းျဖစ္ႏိုင္၏။

(သုိ႔ မဟုတ္)
အညွာသား လူညိဳထြား တစ္ေယာက္ ကံၾကမာ၏ေဖးမွမွဳေၾကာင့္ သုိ႕တည္းမဟုတ္ သူ၏ လုံ႔လ ၀ရိယေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ ေတာ္အၿကီးအကဲျဖစ္ေနရသည္ေတြး၍ ပီတိျဖာေန ျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္၏၊
(သုိ႔မဟုတ္)
ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲ မ်ိဳးဆက္ ဆက္ခံမည့္သူ ေရြးခ်ယ္ထားျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေတြးကာ ၿပံဳးေနျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္၏။
(သုိ႔မဟုတ္)
သခင္တစ္ဦး၏ တပ္မေတာ္အားခ်ီးမြမ္းထားသည့္ အင္တာဗ်ဳး တခု အေပၚ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မွဴးၿကီး သည္ ၄င္း၏ အမ်ိဳးခ်စ္စိတ္။ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာခ်စ္စိတ္ ေဆာင္ပုဒ္ျဖင့္ စည္းရုံး ေဆာင္ရြက္မွဳ ေအာင္ျမင္ေနေၾကာင္း စသည္--- စသည္ျဖင့္ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ ကာ ၿပဳံးေနျခင္း လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ ဟူ၍ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားကုိ ခ်ဳပ္မွဴးၿကီး အိမ္ေတာ္၀န္ထမ္းမ်ားက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္ဟူ၏။
( မၾကာမီတြင္ ေရခ်ိဳးၿပီးသြားသည္၊ ခရီးထြက္သည္----မန္းေရြွၿမိဳ႔ေတာ္မွတဆင့္ ဇာတိရပ္ရြာ အနီးအနားရွိ ၿကြက္နီ တုိ႔ ေခြးပု တို႔ ေထြးညိဳတုိ႔ ရြာမ်ားသုိ႔လည္း ကားျဖင့္ သြားေရာက္ လွည့္ ပတ္ ၾကည့္ရွဴ႕ခဲ့သည္၊ ရြာဦးေက်ာင္းႏွင့္ သင္းခ်ိဳင္းကုန္းပါမက်န္ လွည့္လည္ၾကည့္ရွဳ႕သည္ ဟူ ၏။)
ေရးခ်ိဳးမည့္ဟန္ျပင္ကတည္းက တၿပဳံးၿပံဳးႏွင့္ ျဖစ္ေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဳးၿကီးသည္၊ ဇာတိေျမသုိ႔ ေျခခ်မိသည့္အခ်ိန္မွ စ၍ မရြွင္မျပျဖစ္ေနသည္မွာ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ အထိပင္။ ခရီးအေတြ႔ အၿကံဳကုိ ဇနီးသည္အားေျပာျပ၏။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၿကီး၊ ။ -- ရွင္မေရ --- ဒုိ႔ ဇာတိခ်က္ေၿကြ အညွာေျမက ေတာ့ အေတာ့္ ကုိေျပာင္းလဲသြားပါပေကာ ရွင္မေရ-
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၿကီး ကေတာ္၊ ။ -- ဆိုစမ္းပါဦးေတာ္--- ဘာေတြမ်ား တိုးတက္ ေျပာင္းလဲ သြားသတဲ့တုံး၊
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၿကီး၊ ။ -- လူေတြ ေလ-- လူ ေတြ ေျပာင္းလဲကုန္တာ ရွင္မရဲ႕၊ အညွာက အခု လူေတြဟာ အရင္အညွာသားေတြလုိ ညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ အညွာရုပ္ေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အသားအရည္ အဆင္း အဂၤါေတြ ေျပာင္းကုန္ၿပီ။ စကားေျပာဟန္ အသံေတြ ကလည္း အညွာ ေလသံ မေပါက္ေတာ့ဘူး- သူတုိ႕ေျပာတဲ့ စကားက--ဘာတဲ့--- ကုိယ္လဲ နားမ လည္ဘူး--- ရွင္မေရ၊
ခ်ဳပ္မွဴးၿကီးကေတာ္။ ။ -- အလုိ-- ဘုရားေရ--- ဒါ ကမၻာၿကီး ပူေႏြး လာတာ ေၾကာင့္မ်ား လားဘဲ -- အုိ၊ ဒါ - သိပ္လဲစိုးရိမ္စရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ “ယၾတာ” ေခ်ပီး ေျမာက္အရပ္က ကမၻာေစာင့္ နတ္ၿကီးကုိ “ပသ” လုိက္ပါလား ေမာင္ၿကီးရဲ႕။
ဇနီးသည္ေပးသည့္ အၿကံ ကုိ ဒါလဲေကာင္းသားဘဲဟု ေရရြတ္ကာ ခ်ဳပ္မွဴးၿကီး ၿပဳံးေလသည္ ဟူ၏)
ပ႑ိတ