မ်က္လွည့္ဆရာ စစ္အုပ္စု

န၀တ၊ နအဖ စစ္အုပ္စု အဆက္ဆက္တို႔သည္ ၄င္းတို႔ အာဏာ တည္ျမဲေရးအတြက္ ျပည္သူႏွင့္ ကမၻာကို မ်က္လွည့္ ျပေလ့ရွိၾကသည္။ သို႔ေပမယ့္ ၄င္းတို႔ မ်က္လွည့္ပညာကပဲ မကၽြမ္းက်င္၍လား၊ ျပည္သူလူထုႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းကပဲပါးနပ္လြန္းေန၍လားမသိ။ ယင္းတို႔၏ မ်က္လွည့္ျပကြက္မ်ားမွာ ေရွ႕ကဖံုး၊ ေနာက္ကေပၚျဖစ္ကာ ျမင္မေကာင္း၊ ႐ႈမေကာင္းျဖင့္ဇာတ္သိမ္းမလွ ျဖစ္တတ္ေလ့ရွိသည္။

မ်က္လွည့္ဆရာ စစ္အုပ္စု၁၉၈၈ တြင္ မဆလပါတီ ဇာတ္သိမ္း၍ လူထုတိုက္ပြဲ အရွိန္ရလာသည္ကို အာဏာသံုး၍ ရက္ရက္စက္စက္ ျဖိဳခြဲခဲ့ၾကသည္။ယင္းသို႔ မဆင္မျခင္ ရမ္းရမ္းကားကား ႏိုင္ငံေတာ္ လူသတ္မႈ က်ဴးလြန္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ေပၚေပါက္လာသည္။ စစ္ေရးေဒသ အသီးသီးတြင္ လက္နက္ကိုင္လႈပ္ရွားမႈမ်ား အားေကာင္းလာသည္။ ႏိုင္ငံတကာမွ အာ႐ံုစိုက္မႈျမင့္တက္လာသည္။ ဤသည္ကို ကုစားရန္ကား န၀တတြင္ မ်က္လွည့္ျပကြက္တခုသာ ရွိသည္။ ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္ၾကားျဖတ္အစိုးရ ဖြဲ႕စည္းျခင္း နည္းလမ္းမ်ားအရ တိုင္းျပည္အာဏာကို ေခတၱ ထိန္းသိမ္းေသာ ၾကားျဖတ္အစိုးရဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံတကာ အာ႐ံုစိုက္မႈ ေလ်ာ့က်သြားႏိုင္သည္။ လူထု၏ ေတာ္လွန္ေရး အရွိန္ ျငိမ္က်သြားႏိုင္သည္။
ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ား အၾကားတြင္ ပလက္ေဖာင္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ တိုက္ပြဲ၀င္မႈမ်ား ေပၚေပါက္လာမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အင္အားစုမ်ားျပန္႔က်ဲသြားႏိုင္သည္။ ဤတြက္ကိန္းျဖင့္ န၀တက တရား၀င္ ပါတီေထာင္ခြင့္မ်ား ေပးလိုက္သည္။ တရားမွ်တေသာေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပရန္ ေၾကညာသည္။ ျပည္တြင္းအင္အားစုမ်ား ပါတီမ်ား၊ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥမ်ားႏွင့္ ႐ႈပ္ကုန္ၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္မွ ပစ္မွတ္ကို လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုမ်ားဘက္သို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။ စစ္ေရး၊ စည္း႐ံုးေရး နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုျဖင့္မီးစတဘက္၊ ေရမႈတ္တဘက္ လမ္းစဥ္ကို က်င့္သံုးသည္။ စစ္ဆင္ေရးမ်ား တဘက္က ဆင္ႏႊဲေနစဥ္၀ယ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားအား စည္း႐ံုးေရးလုပ္ငန္းမ်ား စတင္လုပ္သည္။ အခြင့္အေရးမ်ား ေပးသည္။ ဤနည္းျဖင့္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ား တဖြဲ႕ျပီး တဖြဲ႕ န၀တ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ ေရာက္ကုန္ခဲ့ၾကသည္။ ဤသည္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ န၀တမ်က္လွည့္ျပကြက္က လွပသေယာင္ ထင္ရပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ မ်က္လွည့္ဆရာ စစ္အုပ္စုတို႔၏ ျပကြက္ေၾကာင့္ ၉၀ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။

န၀တ စစ္အုပ္စုတို႔အတြက္ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္သည္ ေလာင္းေၾကး ၾကီးၾကီးေပး၍ ကစားခဲ့ရေသာ ပြဲတခုသဖြယ္ျဖစ္သြားခ့ဲသည။္ တစညကို မည္သို႔ပင္ အားေပးအားေျမွာက္ လုပ္ခ့ဲေသာ္လည္း လူထု၏ အသဲၾကားက မဲတျပားကိုမတားဆီးႏိုင္ခ့။ဲ ဤမွာတင္ စစ္အုပ္စုတို႔ မ်က္လုံးျပဴးၾကေတာ့သည္။ ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပေပးခ့ဲသည့္ ဗိုလ္ေစာေမာင္ကိုအျမန္ ျဖဳတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒေရးရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟူ၍ ေၾကညာသည္။အမ်ိဳးသားညီလာခံ က်င္းပသည္။ သို႔ေပမယ့္ ဤမ်က္လွည့္ျပကြက္ကို ျပည္သူႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက လက္မခံၾက။

စင္ျပိဳင္အစိုးရက ေပၚေပါက္လာသည္။ ေနာက္ဆံုး အႏိုင္ရပါတီကပါ ညီလာခံကို ကန္႔ကြက္လိုက္သည့္ အခ်ိန္က်ေတာ့နအဖတို႕ ထြက္ေပါက္မ့ဲသြားသည္။ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို ႏွစ္ရွည္လမ်ားၾကာေအာင္ အခ်ိန္ဆဲြထားသည္။ တစညသည္ေကာက္ကာငင္ကာ ဖြဲ႕လိုက္ရသည့္ ႏိုင္ငံေရး ထိုးစစ္အဖြဲ႕တခု ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပိုမို အင္အားၾကီးမားသည့္ ႏိုင္ငံေရးထိုးစစ္အဖြဲ႕ တခုဖြဲ႕ရန္ စစ္အုပ္စုတို႔ ယူဆလိုက္ပံုရသည္။ ဤမွာပင္ စစ္အုပ္စု အေတြးထဲသို႔ local people ကို အသံုးျပဳရန္လမ္းညႊန္ထားသည့္ အတိုက္အခံ ေခ်မွဳန္းေရး principle တခုက ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ အဆိုပါ လမ္းစဥ္ျဖင့္ ၾကံ့ဖြတ္အဖြဲ႕ကိုဖြဲ႕စည္းၾကေတာ့သည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ စစ္ေရးထိုးစစ္အျဖစ္ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမွဳမ်ား၏ ဗဟိုခ်က္မျဖစ္ေနေသာမာနယ္ပေလာကို ျမွားဦးလွည့္ေတာ့သည္။ သို႔ေပမယ့္ နအဖ မ်က္လွည့္ျပကြက္မ်ားက သိပ္မထိေရာက္လွ။ အတိုက္အခံမ်ား၏လက္နက္ကိုင္ လႈပ္ရွားမႈ စစ္မ်က္ႏွာတြင္ အားေလ်ာ့သြားေသာ္လည္း ႏိုင္ငံတကာ စစ္မ်က္ႏွာက ပိုမို အားေကာင္းလာခဲ့သည္။ႏိုင္ငံတကာ၏ အေရးယူမႈမ်ား အဆက္မျပတ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ၉၆ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမ်ား ေပၚေပါက္လာသည္။စီအာပီပီ ေပၚထြက္လာသည္။

သို႔ျဖစ္ရာ စစ္အုပ္စုအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ စစ္မ်က္ႏွာကို ထပ္မံ ဖြင့္လွစ္ၾကရေတာ့သည္။ ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားအားခဲြထုတ္ဖ့ေဲ ျခြသည့္ နည္းလမ္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး စစ္မ်က္ႏွာ ကၽြမ္းက်င္သူအခ်ိဳ႕အား ေငြေပး၀ယ္၍ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရး နည္းလမ္းမ်ားသုံးခ့ၾဲကသည္။ ျပည္တြင္းမွ လူထုကိုလည္း ေန႔စဥ္ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားျဖင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနေစရန္ အာ႐ုံေျပာင္းထားသည္။

ခ်ဲထီမ်ား၊ ႏွစ္လံုးထီမ်ားျဖင့္ ေလာင္းကစားဘက္သို႕ အာ႐ံုေရာက္ေနေစရန္ ယုတ္မာစြာ ၾကံစည္ၾကသည္။ ၁၉၉၆ မွ ၂၀၀၀အထိ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေက်ာင္းရက္ရွည္ပိတ္၍ ေက်ာင္းသားမ်ိဳးဆက္ကို ခါးဆက္ ျဖတ္လိုက္သည္။ တကၠသိုလ္မ်ားကိုေ၀းလံေသာ ေနရာမ်ားသို႕ ေျပာင္းေရႊ႕သည္။ အဆိုပါ တကၠသိုလ္သစ္မ်ားသို႔ သြားရာလမ္းတေလွ်ာက္တြင္ တံတားၾကီးမ်ားထားရွိျခင္းမွာ စစ္ဗ်ဴဟာက်က် ျပဳလုပ္ထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ လူထုႏွင့္ ေက်ာင္းသားကို ပညာပါပါျဖင့္ ခြဲထုတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေထာက္လွမ္းေရး ၾကိဳးကိုင္ဂ်ာနယ္မ်ား၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား လိုင္းသစ္မ်ားျဖင့္ လူထု၏ ႏိုင္ငံေရး အသိစိတ္ကိုခ်ိဳးႏွိပ္ပစ္လိုက္ၾကသည္။ ထိုသို႔ ယုတ္မာေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ မ်က္လွည့္ျပထားသည္ကို ေအာင္ျမင္ျပီဟု ယူဆေသာအခါ၌လူထုေခါင္းေဆာင္ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ဤမွာတင္ စစ္အုပ္စု မ်က္လွည့္ဆရာတို႔ ၄င္းတို႔ ျပပြဲ မေအာင္ျမင္ေၾကာင္းသိလိုက္ရျပန္သည္။

ေတာေရာ၊ ျမိဳ႕ပါမက်န္ ျပည္သူလူထု၏ ရင္ထဲမွ သေဘာထားဆႏၵမ်ားမွာ ေပ်ာက္ကြက္သြားျခင္း မရွိခဲ့။ ၂၀၀၂ - ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ကာလအတြင္း လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ခရီးစဥ္မ်ား ျခိမ့္ျခိမ့္သဲ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေလသည္။ စစ္အုပ္စုထဲတြင္လည္းအေျပာင္းအလဲ လုပ္လိုသူမ်ား၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ၾကံစည္ခ်က္မ်ားက ေပၚထြက္လာသည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ အင္အားစုႏွင့္ အဆိုပါအင္အားစုတို႔ ေပါင္းစည္းသြားပါက အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ေတာ့မည္ကို စစ္အုပ္စုတို႔ သေဘာေပါက္ၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍လူထုေခါင္းေဆာင္ အင္အားစု ေခ်မႈန္းေရး၊ အေျပာင္းအလဲအတြက္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ၾကံစည္ေနေသာ စစ္အုပ္စုဂိုဏ္းသား ေခ်မွဳန္းေရးစသည္မ်ား ေပၚေပါက္လာေတာ့သည္။ လမ္းျပေျမပံု အဆင့္ခုနစ္ဆင့္ကို ဒုန္းစိုင္း၍ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကေတာ့သည္။

အမ်ိဳးဖ်က္ညီလာခံကို အျပီးသတ္ၾကေတာ့သည္။ ဒီမိုအင္အားစုမ်ား အေတြးအေခၚ႐ႈပ္ေထြးေစရန္ ျမွားဦးလွည့္ၾကေတာ့သည္။တတိယအုပ္စုဆိုသူမ်ား ေပၚေပါက္လာသည္။ နအဖႏွင့္ အတိုက္အခံမ်ား တိုက္ပြဲျဖစ္၍ လူထုမွ ၾကားေနေစရန္ လႈံ႕ေဆာ္သည့္ၾကားေနအုပ္စုမ်ား ေပၚထြက္လာသည္။ ျပည္သူႏွင့္ အာဏာရွင္ အစိုးရၾကားမွ တိုက္ပြဲသ႑ာန္ကို အသြင္ေျပာင္းရန္နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ၾကိဳးစားၾကေတာ့သည္။

သို႔ေပမယ့္ လူထု၏ ေတာ္လွန္ေရးအရွိန္ကား ျပဳတ္က်မသြားခဲ့။ မ်က္လွည့္ဆရာတို႕ ႐ႈံးၾကျပန္ေလျပီ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးတြင္ လူထုႏွင့္ အာဏာရွင္တို႔ ရန္စည္း၊ ငါစည္း ျပတ္သြားသည္။ ပါးစပ္မွ ဖြင့္မေျပာေသးလွ်င္သာရွိမည္။ စစ္အုပ္စုဆိုသည္ကို အလြန္ပင္ ခါးသီးရြံရွာေနေသာ စိတ္မ်ားက ျမန္မာအားလံုး၏ ရင္ထဲတြင္ ရွိေနၾကျပီ။

ေရရွည္ဆိုလွ်င္ လူထုတိုက္ပြဲၾကီး အရွိန္အဟုန္ႏွင့္ ေပၚေပါက္လာေတာ့မည္ကို စစ္အုပ္စုတို႔ စိုးရိမ္လာၾကသည္။ သို႔ျဖစ္ရာလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုမ်ားကို အျပီးသတ္ ထိုးစစ္ဆင္ေရး စီမံခ်က္အား အေကာင္အထည္ မေဖာ္ၾကေတာ့ပဲ၊ Referendumကိစၥႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥကို ေဇာင္းေပးလိုက္ၾကသည္။ လူထုအရွိန္ကို ေခတၱ ေလ်ာ့က်သြားေစရန္ အာ႐ံုေျပာင္းလိုက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာကို မ်က္လွည့္ျပရန္ ၾကံစည္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေပမယ့္ အေျဖရလာဒ္သည္တရားမွ်တေသာ ရလာဒ္တခု မဟုတ္ေၾကာင္း အားလံုးက သေဘာေပါက္ေနခဲ့ၾကသည္။ နာဂစ္မုန္တိုင္းတြင္ စစ္အုပ္စုတို႔၏အသံုးမက်ေသာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စြမ္းရည္ကိုလည္း ျမင္ေနၾကျပီး ျဖစ္သည္မို႔ စစ္အုပ္စု သိကၡာက အလြန္အမင္းက်ဆင္းေနခဲ့ျပီ။

ယခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ကား စစ္အုပ္စုတို႔၏ မဲျပာပုဆိုး မ်က္လွည့္ျပကြက္မ်ားထဲမွ တခုသာ ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေပမယ့္ယခု မ်က္လွည့္ျပကြက္ကိုေတာ့ အားလံုး သတိျပဳၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ စစ္အုပ္စုသည္ ယင္းတို႔အင္မတန္ေၾကာက္ေသာ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို ေခ်ဖ်က္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ထားသည့္ ပြဲျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံတကာ စစ္မ်က္ႏွာထိုးစစ္၊ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ထိုးစစ္မ်ားကိုလည္း အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္။ ဒီမိုအင္အားစုမ်ားအားဖဲ့ေျခြေရး၊ အတိုက္အခံႏွင့္ လူထုအား ခဲြထုတ္ေရး လမ္းစဥ္မ်ားကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္။

ဒီမိုကေရစီေျပာင္းလဲမွဳျဖစ္စဥ္ဆိုသည္မွာ စီးပြားေရးဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတက္မွဳ၊ လူထုလူတန္းစား ကြဲျပားမႈမ်ားတြင္ အလယ္အလတ္လူတန္းစား တိုးတက္မ်ားျပားလာမႈ၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္တည္မႈ ႏွင့္ politicalin stitutions မ်ားရွိမႈ၊ Civil Society အားေကာင္းမႈ၊ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ အေတြးအေခၚ၊ International engagementsစသည့္ Explanatory factors ေျခာက္ရပ္အေပၚတြင္ မူတည္ပါသည္။

ထိုအခ်က္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ေျခအေနႏွင့္ နအဖ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ပါက ေရြးေကာက္ပြဲျပီး၍အရပ္သားအစိုးရ တက္လာမည္ မွန္ေသာ္လည္း ထိုအရပ္သားအစိုးရကို ၾကိဳးကိုင္မည့္သူမ်ားမွာ စစ္အုပ္စုသာျဖစ္ျခင္း၊အမတ္၀င္ေရြးရန္ နအဖတို႔ စီမံ ေရြးခ်ယ္ေနသူမ်ားမွာ စစ္အုပ္စုၾကိဳးဆြဲ စီးပြားေရးသမားမ်ားႏွင့္ ၾကံ့ဖြတ္၊ စြမ္းအားရွင္မ်ားျဖစ္ျခင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲကို အေျခခံ ျပဳလုပ္မည့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းမက်ေသာ အခ်က္မ်ားစြာပါ၀င္ေနျခင္း၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားအား လက္ရွိ စစ္အုပ္စု၀င္မ်ား၏ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္သူမ်ားမွသာဦးေဆာင္လုပ္ျခင္း၊ Civil Society ထြက္ေပၚမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ားစြာရွိျခင္း၊ အလယ္အလတ္ လူတန္းစား မထြက္ေပၚပဲ နအဖႏွင့္ဆက္စပ္သူမ်ားသာ ခ်မ္းသာသထက္ ခ်မ္းသာလာ၍ ျပည္သူလူထုမွာ ဆင္းရဲသထက္ ဆင္းရဲေနျခင္း၊ Intra- state conflictsမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္မည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုမရွိျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ အေတြးေခၚမ်ား မျပန္႔ပြားေစရန္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္မွာ မည္သို႔မွ် ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။

ျမန္မာ့ေရးရာ ျပႆနာမ်ားကို မ်က္လွည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားႏွင့္ မေျဖရွင္းႏိုင္ပါ။ ေျဖရွင္းႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားမွာ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းက်ေသာ ဖြဲ႕စည္းပံု၊ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းက်ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို႔၏ တန္းတူညီမွ်အခြင့္အေရးကို အာမခံေပးႏိုင္ေသာ ဖဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္၊ မွန္ကန္တိက်ေသာ စီးပြားေရး ေပၚလစီ၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာႏိုင္ငံျခားေရး ေပၚလစီ၊ ေအာင္ျမင္ေသာ ႏိုင္ငံတကာ ကုန္သြယ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး ျပဳလုပ္ေသာ လူမွန္ေနရာမွန္တပ္မေတာ္၊ တိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမွႈႏွင့္ အေတြးအေခၚရွိသည့္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၊ လူတိုင္းအတြက္ ပညာေရး၊က်န္းမာေရးစနစ္ စသည္မ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဤနည္းလမ္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္မွာလည္း ျမန္မာ့ေျမေပၚတြင္စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေရာ၊ စစ္အာဏာရွင္ ရုပ္ေသးၾကိဳးဆြဲစနစ္ေရာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွသာ မွန္မွန္ကန္ကန္၊ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ျဖစ္လာႏိုင္ပါသည္။သို႔ျဖစ္ရာ ျမန္မာ့ျပႆနာ၏ အရင္းခံမွာ မ်က္လွည့္ဆရာ စစ္အုပ္စုတို႔သာ ျဖစ္ပါသည္။ စစ္အုပ္စုရွိေနသေရြ႕ ေအးခ်မ္းသာယာေသာ ေခတ္မီွ ဖံ႕ြ ျဖိဳးတိုးတက္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆိုသည္မွာ မည္သို႔မွ် ျဖစ္လာႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါ။

သို႔ျဖစ္၍ ျပည္တြင္းျပည္ပ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ား အပါအ၀င္ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးမွ မ်က္လွည့္ဆရာ စစ္အုပ္စုအား၀ိုင္း၀န္းတိုက္ဖ်က္၍ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသည့္၊ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရွင္သန္ေပၚထြန္းသည့္၊ အမ်ိဳးသားတန္းတူညီမွ်ေရး၊ ေသြးစည္းေရးႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရွိသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သစ္ၾကီးကို တည္ေဆာက္ၾကပါစို႕ဟု တိုက္တြန္းေရးသားလိုက္ရေပသည္။

ခင္မမမ်ိဳး (Free Burma Federation တာ၀န္ခံ အယ္ဒီတာ)